Home
|
Bibles
|
NASB
KJV
ADB
Verse Lookup
Compare Bibles
Search Bible
View all Bibles
My
|
Profile
Wall
Friends
Notes
Bookmarks
Favorites
Subscriptions
Settings
Readings
|
Verse of the Day
Daily Thought
Reading Plans
Books
Games
|
Hangman
Word Search
Bible Trivia
High Scores
Downloads
|
Software
Wallpapers
Labs
Resources
Chat
Forum
Share
Social
Help
Mobile
Sponsors
Login
or
Sign Up
Remove Ads
Biblia Sacra Vulgata
Enter the numbers of the verses you would like to highlight.
Example: 1,3,4-6,11
Highlight
Cancel
Edit your favorites for the current
Chapter
. Click to add/remove favorites.
I Samuelis 20
Enter verse(s)
(example 2 or 4-8)
Add
You need to be logged in to save.
Click here to login
Click here to view all your favorites
Close
Books
Genesis
Exodus
Leviticus
Numeri
Deuteronomium
Iosue
Iudicum
Ruth
I Samuelis
II Samuelis
I Regum
II Regum
I Paralipomenon
II Paralipomenon
Esdrae
Nehemiae
Esther
Iob
Psalmi
Proverbia
Ecclesiastes
Canticum Canticorum
Isaias
Ieremias
Lamentationes
Ezechiel
Daniel
Osee
Ioel
Amos
Abdias
Ionas
Michaeas
Nahum
Habacuc
Aggaeus
Sophonias
Zacharias
Malachias
Matthaeus
Marcus
Lucas
Ioannes
Actus Apostolorum
Romanos
I Corinthios
II Corinthios
Galatas
Ephesios
Philippenses
Colossenses
I Thessalonicenses
II Thessalonicenses
I Timotheum
II Timotheum
Titum
Philemonem
Hebraeos
Iacobi
I Petri
II Petri
I Ioannis
II Ioannis
III Ioannis
Iudae
Apocalypsis
Chapters
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
Font
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
<< I Samuelis 19
All Books
I Samuelis 21 >>
Read on Easy Bible
Personal Notes
Please login or register to save personal notes
login
register
bookmark page
ask a question
highlight verses
add to favorites
share page
I Samuelis 20
1
fugit autem David de Nahioth quae erat in Rama veniensque locutus est coram Ionathan quid feci quae est iniquitas mea et quod peccatum meum in patrem tuum quia quaerit animam meam
2
qui dixit ei absit non morieris neque enim faciet pater meus quicquam grande vel parvum nisi prius indicaverit mihi hunc ergo celavit me pater meus sermonem tantummodo nequaquam erit istud
3
et iuravit rursum David et ille ait scit profecto pater tuus quia inveni gratiam in oculis tuis et dicet nesciat hoc Ionathan ne forte tristetur quinimmo vivit Dominus et vivit anima tua quia uno tantum ut ita dicam gradu ego morsque dividimur
4
et ait Ionathan ad David quodcumque dixerit mihi anima tua faciam tibi
5
dixit autem David ad Ionathan ecce kalendae sunt crastino et ego ex more sedere soleo iuxta regem ad vescendum dimitte ergo me ut abscondar in agro usque ad vesperam diei tertiae
6
si requisierit me pater tuus respondebis ei rogavit me David ut iret celeriter in Bethleem civitatem suam quia victimae sollemnes ibi sunt universis contribulibus eius
7
si dixerit bene pax erit servo tuo si autem fuerit iratus scito quia conpleta est malitia eius
8
fac ergo misericordiam in servum tuum quia foedus Domini me famulum tuum tecum inire fecisti si autem est in me aliqua iniquitas tu me interfice et ad patrem tuum ne introducas me
9
et ait Ionathan absit hoc a te neque enim fieri potest ut si certo cognovero conpletam patris mei esse malitiam contra te non adnuntiem tibi
10
responditque David ad Ionathan quis nuntiabit mihi si quid forte responderit tibi pater tuus dure
11
et ait Ionathan ad David veni egrediamur in agrum cumque exissent ambo in agrum
12
ait Ionathan ad David Domine Deus Israhel si investigavero sententiam patris mei crastino vel perendie et aliquid boni fuerit super David et non statim misero ad te et notum tibi fecero
13
haec faciat Dominus Ionathan et haec augeat si autem perseveraverit patris mei malitia adversum te revelabo aurem tuam et dimittam te ut vadas in pace et sit Dominus tecum sicut fuit cum patre meo
14
et si vixero facies mihi misericordiam Domini si vero mortuus fuero
15
non auferas misericordiam tuam a domo mea usque in sempiternum quando eradicaverit Dominus inimicos David unumquemque de terra
16
pepigit ergo foedus Ionathan cum domo David et requisivit Dominus de manu inimicorum David
17
et addidit Ionathan deierare David eo quod diligeret illum sicut animam enim suam ita diligebat eum
18
dixitque ad eum Ionathan cras kalendae sunt et requireris
19
requiretur enim sessio tua usque perendie descendes ergo festinus et venies in locum ubi celandus es in die qua operari licet et sedebis iuxta lapidem cui est nomen Ezel
20
et ego tres sagittas mittam iuxta eum et iaciam quasi exercens me ad signum
21
mittam quoque et puerum dicens ei vade et adfer mihi sagittas
22
si dixero puero ecce sagittae intra te sunt tolle eas tu veni ad me quia pax tibi est et nihil est mali vivit Dominus si autem sic locutus fuero puero ecce sagittae ultra te sunt vade quia dimisit te Dominus
23
de verbo autem quod locuti fuimus ego et tu sit Dominus inter me et te usque in sempiternum
24
absconditus est ergo David in agro et venerunt kalendae et sedit rex ad comedendum panem
25
cumque sedisset rex super cathedram suam secundum consuetudinem quae erat iuxta parietem surrexit Ionathan et sedit Abner ex latere Saul vacuusque apparuit locus David
26
et non est locutus Saul quicquam in die illa cogitabat enim quod forte evenisset ei ut non esset mundus nec purificatus
27
cumque inluxisset dies secunda post kalendas rursum vacuus apparuit locus David dixitque Saul ad Ionathan filium suum cur non venit filius Isai nec heri nec hodie ad vescendum
28
et respondit Ionathan Sauli rogavit me obnixe ut iret in Bethleem
29
et ait dimitte me quoniam sacrificium sollemne est in civitate unus de fratribus meis accersivit me nunc ergo si inveni gratiam in oculis tuis vadam cito et videbo fratres meos ob hanc causam non venit ad mensam regis
30
iratus autem Saul adversus Ionathan dixit ei fili mulieris virum ultro rapientis numquid ignoro quia diligis filium Isai in confusionem tuam et in confusionem ignominiosae matris tuae
31
omnibus enim diebus quibus filius Isai vixerit super terram non stabilieris tu neque regnum tuum itaque iam nunc mitte et adduc eum ad me quia filius mortis est
32
respondens autem Ionathan Sauli patri suo ait quare moritur quid fecit
33
et arripuit Saul lanceam ut percuteret eum et intellexit Ionathan quod definitum esset patri suo ut interficeret David
34
surrexit ergo Ionathan a mensa in ira furoris et non comedit in die kalendarum secunda panem contristatus est enim super David eo quod confudisset eum pater suus
35
cumque inluxisset mane venit Ionathan in agrum iuxta placitum David et puer parvulus cum eo
36
et ait ad puerum suum vade et adfer mihi sagittas quas ego iacio cumque puer cucurrisset iecit aliam sagittam trans puerum
37
venit itaque puer ad locum iaculi quod miserat Ionathan et clamavit Ionathan post tergum pueri et ait ecce ibi est sagitta porro ultra te
38
clamavitque Ionathan post tergum pueri festina velociter ne steteris collegit autem puer Ionathae sagittas et adtulit ad dominum suum
39
et quid ageretur penitus ignorabat tantummodo enim Ionathan et David rem noverant
40
dedit igitur Ionathan arma sua puero et dixit ei vade defer in civitatem
41
cumque abisset puer surrexit David de loco qui vergebat ad austrum et cadens pronus in terram adoravit tertio et osculantes alterutrum fleverunt pariter David autem amplius
42
dixit ergo Ionathan ad David vade in pace quaecumque iuravimus ambo in nomine Domini dicentes Dominus sit inter me et te et inter semen meum et semen tuum usque in sempiternum
43
et surrexit et abiit sed et Ionathan ingressus est civitatem
<< I Samuelis 19
All Books
I Samuelis 21 >>